La Mort De L’Hippocampe – Symphonie Neuronale (LP, 250 copies) SOLD OUT
About the sun and the moon…
La Mort De L’Hippocampe. Behind this project is Jérôme Fontan… who sadly passed away last year. Of course he is known for his elektro project Porn.Darsteller (see Enfant03 and Enfant04) . That was ten years ago. After Porn.Darsteller stopped he focussed first on music for a silent film (El Sexto Sentido, Spain 1928) and after that on La Mort De L’Hippocampe.
La Mort De L’Hippocampe is something very different from Porn.Darsteller. There is not much pop in this music and there is not much elektro in it either… it has experimental, industrial and classical sides, all sounds are done with analog equipment like Minimoog and tape echo, and acoustic instruments. This album is somewhere between cabaret, Die Todliche Doris and Schönberg…
This project was much more of a performance group centered around Jérôme Fontan then a studio project. The LP was planned to be a co-production between Enfant Terrible and Verbascripta, the label founded by Jérôme. The label is continued by the other members of La Mort De L’Hippocampe. A second album of La Mort De L’Hippocampe will be released later, also as a co-production between Enfant Terrible and Verbascripta.
Tracklisting:
A Die Sonne listen listen listen
B Der Mond listen listen listen
Selected press quotes:
“…Die Sonne en Der Mond – de enige twee stukken op het album, elk goed voor een minuut of twintig, op elke lp-kant één – flirten met avant-garde, surrealisme, cabaret noire en dada. Moeilijk verteerbaar, dat zeker, maar als hoorspel prachtig door de vele verwijzing. Ook muzikale. De pop-aard van Fontan is niet helemaal verdwenen: flarden electro, electronic body en industrial komen langs. (TheoPloeg.net)
“…meer dan wat ook domineren cabaret noire, avant-garde, surrealisme en Dadaïsme het totaalgeluid. Ook het absurdistische postmodernisme van Faust biedt zo nu en dan houvast. Dat maakt van ‘Symphonie Neuronale’ een plaat die echt niet voor iedereen geschikt is. Dit is namelijk behoorlijk energie -en aandachtvretende kost. Maar wel lekker voor wie graag de muzikale randen opzoekt.”(Gonzo Circus)
“…Symphonie Neuronale“ ist kein Pop, kein Wave, kein Industrial, kein Electro, aber doch von all dem beeinflusst. Es ist, wie der Titel schon sagt, eher an klassische Musik angelehnt, irgendwo zwischen Underground-Oper und Musiktheater. … Man ahnt es schon, hier wird schwer verdauliche Musik geboten, die aber durchaus fasziniert, wenn man sich darauf einlässt.”(Backagain)
“„Symphonie Neuronale“ ist musikalisches Theater, eine tonale Reise in eine fiktive Welt. Zwischen Hörspiel und Soundtrack, zwischen Struktur, Zufall und Experiment bewegt sich der Künstler und kreiert damit ein musikalisches Vermächtnis, das dem Interessierten nachhaltig in Erinnerung bleiben dürfte. Das ist lebendige Kunst!” (Terrorverlag)
“Over de doden niets dan goed. Daar gaan we hier geen verandering in brengen. Label L’Enfant Terrible heeft hier met Symphonie Neuronale iets bijzonders in huis gehaald. De in de hersenen gelegen hippocampus is het deel dat verantwoordelijk wordt gehouden voor herinnering en emoties en met deze elektro-collage (of collage-elektro) slaagt het Franse La Mort de l’Hippocampe in elk geval in het zaaien van verwarring. Ze prikkelen meerdere zintuigen op intelligente wijze. Met regelmaat worden aha-erlebnissen teweeg gebracht; ‘waar heb ik die drumcomputer eerder gehoord?’, ‘zijn dat flarden vroege Cabaret Voltaire?’, om uiteindelijk te moeten concluderen dat dit toch wel erg oorspronkelijke experimenten zijn.” (RUIS)
“…Improvisation and theatrical approach seem to be the key of the project, as we have a very interesting mix of recitative/lyrical German vocals, synth sweeps, piano improvisations and modern classical influences. … Really interesting release.” (Chain DLK)
“…ein interessantes Werk, dem man sich mit offenem Ohr nähern sollte. Ganz so einfach wird es einem jedenfalls nicht gemacht.” (Nonpop)