Milligram Retreat – Falun Gong (LP, 239 copies/ LP + 7″, 100 copies) SOLD OUT
Secrets will be secrets…
Milligram Retreat from Holland is a collaboration between electronic music producer Maurice Hermes and visual / performance artist Renée van Trier. They first appeared on the Kamp Holland compilation (Enfant17). Falun Gong is their official debut album.
With their music Milligram Retreat brings back experiment and artistic value in a style of music that is otherwise mostly hollow and without any cultural relevance today. The careful crafted minimalistic sound sculptures go from poppy to noisy and from beat orientated to creepy ambient pieces.
While working in the tradition of 1980’s elektro pioneers and proto new wave acts Milligram Retreat are a product of this day and age. There are hints of Ende Shneafliet and Doxa Sinistra in their music and also some Berlin 80’s touches are evident. Still they never look back too far as they rather destroy the past to build it up again to their own likings.
Milligram Retreat is part of the new international electronic music and art movement. A movement Enfant Terrible is supporting and nourishing…
Tracklisting:
A1 aim for the brain
A2 emotion
A3 wife
A4 petticoat affair
A5 separated
B1 planemo
B2 orbaug
B3 the new alignement
7″ Tracklisting (only with first 100 copies):
Selected press quotes:
“Het zou van ontzettende luiheid getuigen om Milligram Retreat weg te zetten als een exponent van de huidige minimale elektronicagolf. En al helemaal als een retroproject waarvan de echte artistieke bestaansredenen moeten worden gezocht in de jaren 1980. Dat is al net zo onzinnig als Enfant Terrible
stigmatiseren als een label dat uitsluitend grossiert in minimal wave of postpunk. … Deze acht nummers tellende elpee is immers veel heterogener dan dat. … Na het Turkse Kim Ki O is dit de tweede revelatie op rij op het immer verrassende Enfant Terrible.” (Gonzo Circus)
“…Echt geniaal wordt de release in het midden, en dan niet tijdens het omdraaien van de vinyl-schijf. Plaatkant A wordt afgesloten met “Seperated”, een van de meest hilarische en zieligste liedjes die ik in tijden hoorde. Een happy-hardcore-meisje met bibberig helium-stemmetje is klaarblijkelijk haar Aussies verloren. ‘Can’t be seperated’ jammert ze, terwijl vogeltjes tevergeefs opbeurend kwetteren. En daarna, uit het niets, aan het begin van kant B, een écht popliedje. En wat voor een. “Planemo” brengt
opnieuw een glimlach, en nu niet alleen omdat het zo aandoenlijk is.” (File Under)
“… irgendwie ist das hier doch esoterische Musik, aber auf galaktisch hohem Niveau einer düsteren und verwirrten Weltanschauung.” (Terrorverlag)
“…De muziek op ‘Falun Gong’ is duidelijk niet bedoeld voor het grote publiek, maar voor de liefhebbers van avontuurlijke elektronica is het genieten geblazen.” (MusicFromNL)
“…Milligram Retreat sound classic but for sure, they don’t sound old!” (Chain DLK)”…Dit is onvriendelijke en soundscaperige wave waar ik doodsblij van word.” (Vice Nederland)
“…Voor hen geen hapklare liedjes, maar geluidssculpturen waar ongemak hoogtij viert doorspekt van een extreem minimalisme. …Milligram Retreat is een van de betere Nederlandse minimalistische elektronische bands. (Cutting Edge)
“…een wankel evenwicht. Een nét niet verdrinken in chaos. De strakke ritmes van de meest poppy liedjes van de acht stoeien ook weer met de essentie achter Falun Gong. De drumcomputer zorgt voor strakke discipline, de speelse synthesizermelodieën en praatzang van Van Trier verfijnen het geluid, maar niet op de meest elegante manier. Nee, bepaald harmonieus is het werk van Milligram Retreat niet. Het hoekige ‘Wife’ is Neue Deutsche Welle op z’n best en doet qua intensiteit denken aan ‘Allégement’ dat op de Kamp Holland-verzamelaar stond. Ontsporen doen de twee niet, maar in de buurt van de essentie van Falun Gong komen? Nou, nee. Niet echt. Met speels gemak steken Van Trier en Hermes de draak met de Oosterse wijsheid. Fijn staaltje mininale wave dus. Als Adult (wie kent ze nog?) een nieuw album zou maken, zou het klinken als Milligram Retreat doet.” (TheoPloeg.net)
“Het duo legt de lat hoog voor zichzelf door het artistieke experiment voorop te stellen, in een genre waarin rondwaaierende ijselijke synthesizers en kille beats vaak vooral ontdaan lijken te moeten zijn van enige inhoudelijke of culturele relevantie. Hoogmoed voor de nakende val is dat echter geenszins, want deze composities mogen nauwelijks door het stigma ‘liedjes’ bezoedeld worden. … Wie nu de schrik om het hart slaat, mag gerustgesteld en opgelucht doorademen in de wetenschap dat Milligram Retreat in slechts acht composities niet doorslaat in sonisch freakgedrag, noch in navel- of knoppenstaren. … Bovenal slaagt Milligram Retreat erin zijn invloeden tegelijkertijd vol trots op het revers te dragen en de nek om te draaien om zo tot een nieuwe vorm te komen.” (KindaMuzik)