Various Artists – Les Années Folles (LP, 350 copies) SOLD OUT

This record is a soundtrack for excentric nightlife… bringing back to life images of wild parties at artists workspaces in Paris in the 1920’s, early mornings in Belgian nightclubs in the late 1980’s and  driving classic Italian sports cars during long hot summer nights. But… this is not just a dream… we are here to live this life… we serve you contemporary music to spice up your nighttime activities… music to dance to and to chill out on…

Tracklisting:

A1 Sololust – The Spark
A2 Velvet Condom – The Stars Are Not Right
A3 Gold Zebra – Useless Night

B1 Cute Heels feat. Devon Disaster – Slave Toy
B2 Tobias Bernstrup – Images Of Love (2012 Version)
B3 Terminal Twilight – Too Late For Tears

Selected press quotes:

“Wie in eine Mitt-80er-Wave-Disco fühlt man sich bei der Musik auch versetzt. Ein herrlicher Sampler, der hoffentlich irgendwann einmal eine Fortsetzung erhält.” (Backagain)

“Complexloos dansen mag/kan er gerust op ‘Les Années Folles’, een feel good compilatie met zes nummers die op de benen mikken met electro en Italo disco als voornaamste sfeermakers. Sololust, Gold Zebra, Cute Heels Feat. Devon Disaster en Terminal Twilight zitten in het eerste kamp, met het geluid van Pet Shop Boys, Chris & Cosey en New Order als voornaamste lichtbakens. Tobias Bernstrup en Velvet Condom nemen de zaken wat luchtiger op, maar vallen op geen enkele manier uit de toon. Visitekaartje voor het nieuwe sulabel van Enfant Terrible.” (Gonzo Circus)

“De zes bijdragen laveren tussen minimale wave en Italo disco. Zit geen slecht nummer tussen, echt niet. Bij The Stars Are Not Right van Velvet Condom zie je Pet Shop Boys over het strand van Rimini dartelen, Terminal Twilight zoekt het meer in de donkere nachtclubs van Strasbourg: te veel cocaïne en champagne, maar het handgeklap op de precies de juiste noot lukt nog zonder moeite. En dan die New Order-baslijn. Episch.” (TheoPloeg.net)

“Cute Heels and Devon Disaster’s ‘Slave Toy’ describes our visit to the after-hours living meat raffle. It all begins like an intellectually eviscerated variant of a David Cronenberg fetish, self-confident enough to deliver lines such as ‘hit it hard like a dirty dream’ that bring us back to the heyday of Electroclash. And then the synthesisers kick in, like Argento gloved fingers breaking through the thin veils of this reality, hauling us from an EBM diorama into higher planes of perversion.” (20jazzfunkgreats)